Van Aalten naar Eibergen loopt bijna zuiver Z — N een strook van een paar km breed, die oppervlakkig bezien reeds een apart landschap vormt door de hogere ligging, 't golvend karakter en de talrijke zand- of grintkuilen. Oude Achterhoekers weten nog, dat het grotendeels armoedig heideland was. Hiervan is maar een enkel lapje overgebleven. Overal verspreid liggen nu de nieuwe boerderijtjes, terwijl rond de voet van de eeuwenoude hoge essen van Aalten, Vragender, Lievelde, Hupselen Mallem de oude erven kransvormig gerangschikt zijn. Het terrein in zijn geheel is te beschouwen als de voortzetting van het Hoogterras, dat in Duitsland oostelijk de Rijn begeleidt tot het in de buurt van Wezel afbuigt naar het noorden, om langs Bocholt als een rug bij de Kreuzkapelle (halfweg Bocholt—Aalten) op Nederlands gebied over te gaan.

, , , , , , , , , ,
Grondboor & Hamer

CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding")

Nederlandse Geologische Vereniging

E. de Vries. (1951). Het hoogterras in het oosten van de Graafschap. Grondboor & Hamer, 2(11), 177–181.