Sinds het begin van het Pleistoceen vormde de Rijn samen met de Maas en de oostelijke rivieren grootschalige delta's in het Noordzeebekken. Deze rivieren vormden sedimentpakketten van enkele honderden meters dik, die gezamenlijk het grootste deel van de huidige Pleistocene rivierafzettingen in de Noordzee omvatten. Later, gedurende het Midden- en Laat-Pleistoceen, werd er relatief veel minder sediment afgezet en werkten de rivieren vooral oudere sedimenten om. Ten westen van de kust van Noord- en Zuid-Holland liggen de resten van de Midden- en Laat-Pleistocene delta's van de Rijn en Maas. Deze delta's strekten zich oorspronkelijk uit tot ver in het zuidelijk deel van de Noordzee in de richting van het Nauw van Calais. Latere erosie en omwerking van de afzettingen door de zee, tijdens de hoge zeestanden van het Eemien en Holoceen, hebben de omvang van de delta's aanzienlijk verkleind. Toch ligt er nog steeds een indrukwekkend pakket rivierafzettingen dat een interessante geschiedenis herbergt.

, , , , , ,
Grondboor & Hamer

CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding")

Nederlandse Geologische Vereniging

C. Laban, & K. Rijsdijk. (2002). De Rijn-Maasdelta's in de Noordzee. Grondboor & Hamer, 56(3/4), 60–65.