Het hierbij afgebeelde kaartje laat zien, hoe ver de zee tijdens het Lutetien in het Bekken van Parijs was doorgedrongen. In het zuiden werd de zee begrensd door een welving, de Anticline van de Rémorde. In het noorden was het de Anticline van Artois, die in de loop van het Lutetien de verbinding tussen het Bekken van Parijs en het Belgische gebied verbrak. We zullen nu even nagaan, welke soorten afzettingen ongeveer 45 miljoen jaar geleden in het Lutetien werden gedeponeerd. Het Lutetien wordt beschouwd als de meest ideale sedimentatiecyclus van het Tertiair, omdat de afzettingen alle fasen van opkomende transgressie, overheersing van de zee, het terugtrekken van deze en uiteindelijke regressie weerspiegelen.

, , , , , ,
Gea

Copyright: GEA/auteur

Stichting Geologische Aktiviteiten

J. Stemvers-van Bemmel. (1972). Het Lutetien nader bezien. Gea, 5(1), 15–16.