Het Centrale Massief omvat een zesde deel van de Franse bodem. Het meet van noord naar zuid 450 km en van oost naar west 300 km. Het is een omhooggerezen schiervlakte, die van O naar W een flauwe helling vertoont: van 1400 - 1500 m in het oosten en zuiden tot ongeveer 400 m hoogte in het gebied van Limousin. In het noorden wordt het gebied begrensd door het Bekken van Parijs, in het zuidwesten door het Bekken van Aquitanie en in het zuidoosten door het Bekken van Languedoc. In het oosten liggen het Rhonebekken en het Bekken van Bresse. Binnen deze begrenzing ligt dan het Massif Central Frangais, ook wel Plateau Central genoemd. Het is geologisch gezien opgebouwd uit verschillende gedeelten, die tenminste een deel van de geologische geschiedenis gezamenlijk doormaakten en samen een geologische eenheid vormen. De ligging van de diverse gebieden wordt op kaartje 1 duidelijk gemaakt. Mochten er in deze uiteenzetting geologische termen voorkomen die niet zonder meer duidelijk zijn, dan geeft de woordenlijst achter in deze uitgave misschien uitkomst.

, , , , , , , , , ,
Gea

Copyright: GEA/auteur

Stichting Geologische Aktiviteiten

J. Stemvers-van Bemmel. (1975). Het Massif Central door de tijden heen. Gea, 8(1), 2–14.