Inleiding. Het begrip „erts" is niet een geologisch, maar een economisch begrip: een erts is een mineraal of een associatie van mineralen die met winst geëxploiteerd kan worden om er een of meer metalen uit te winnen. Zit de winst er niet in dan spreekt men van een mineralisatie of een mineraalvoorkomen. Een erts moet dus naast de gesteentevormende mineralen een bepaald (van zeer veel factoren afhankelijk) percentage mineralen bevatten waaruit het betreffende metaal gewonnen kan worden. Dit percentage kan zeer laag zijn: bv. 0.5 % voor bepaalde koper-ertsen, wat tevens inhoudt dat 99.5% van het erts bestaat uit gesteentevormende mineralen. Omdat ertsen natuurlijk voorkomende aggregaten zijn van kristallen van diverse mineralen zijn ertsen geologisch gezien dus niet meer of niet minder dan gesteenten. De principes die van toepassing zijn in de individuele kristalgroei (zie artikel van Prof. Hartman) en in de kristalgroei in gesteenten (zie artikel van Dr. Maijer) zijn dus evenzeer van kracht in ertsen.

, , , , , ,
Gea

Copyright: GEA/auteur

Stichting Geologische Aktiviteiten

E.A.J. Burke. (1976). Zonering en paragenese in ertsen. Gea, 9(3), 72–77.