Vulkanen in de Eifel

De Eifel, het heuvelgebied dat gelegen is tussen Moezel in het Zuiden, de Ahr in het Noorden, de Rijn in het Oosten en de grens van België en Luxemburg in het Westen, is aan het einde van het Tertiair en in het Kwartair het toneel geweest van levendige vulkanische aktiviteit. De Tertiaire vulkanen komen voornamelijk voor in de omgeving van de Nürburg in het noordelijke centrale deel van de Eifel, de Hohe Eifel. Deze vulkanen zijn echter sterk door de verwering aangegrepen en hun vormen zijn weinig duidelijk zichtbaar. De kwartaire vulkanische aktiviteit, die plaats vond in het Pleistoceen, duurde van ongeveer 550.000 tot 10.000 jaar geleden en vond geologisch gesproken dus nog zo ongeveer deze ochtend plaats. Door deze zeer jonge ouderdom zijn vele vormingen van dit vulkanisme nog goed bewaard. In het oostelijk deel van de Eifel, het gebied rond de Laacher See, heeft het vulkanisme een grote verscheidenheid van vormen en van vulkanische produkten tot stand gebracht, het westelijk deel der Eifel is het klassieke gebied van de „Maare".