In bijna alle publicaties over mineralen komt men bij de beschrijving van kristallen vreemd aandoende combinaties van tussen haakjes geplaatste cijfers tegen, bv. (210), (111), (010). Deze getallen worden gebruikt om de vlakken van een kristal op een eenvoudige en trefzekere wijze aan te duiden. Net zoals iedere positie op de wereldbol feilloos weergegeven kan worden met lengte- en breedtegraden kan de plaats van ieder vlak aan een kristal met een getallencombinatie aangeduid worden. De methode die daarvoor nu algemeen gebruikt wordt is al in 1839 ontworpen door de Engelse kristallograaf W.H. Miller. Naar hem worden deze getallencombinaties Miller-indices genoemd. Het is de bedoeling van dit artikel om de Miller-indices begrijpelijk te maken zodat het mogelijk wordt om vlakken met bekende indices aan een kristal terug te kunnen vinden. Als inleiding kan het nuttig zijn om het artikel van Drs. G. van Hierden, vooral het gedeelte over de kristalsystemen, in Gea, vol. 8 (1975), pp. 30-33, eerst nog eens door te lezen. Wie wat meer wil lezen over het systeem van de Miller-indices kan het best terecht bij J. Sinkankas, Mineralogy for Amateurs, pp. 106-127 (eventueel te bestellen via GEA-Boekenservice).

, , ,
Gea

Copyright: GEA/auteur

Stichting Geologische Aktiviteiten

E.A.J. Burke. (1977). De Miller-indices van kristalvlakken. Gea, 10(2), 34–38.