Het Onder-Krijt is de laatste periode uit het Mesozoïcum waarin geologisch gezien weinig gebeurde in ZuidoostFrankrijk. In het gebied bevond zich een groot zeebekken met een diepte van 800 tot 1500 meter. Dit zeebekken stond naar het zuiden in open verbinding met de Tethyszee. Op afb. 1 zien we dat het bekken omgrensd werd, en wordt, door metamorfe en vulkanische gesteenten: oude "eilanden" uit het Paleozoïcum. De zwarte stukken op de kaart geven aan waar we de afzettingen uit het Onder-Krijt aan de oppervlakte kunnen vinden. In het midden van het gebied vinden we de typische diepzeeafzettingen waarin voornamelijk ammonieten en belemnieten voorkomen, tegen de "eilanden" vinden we een kustfauna: met voornamelijk zeeëgels, lamellibranchiaten en gastropoden. In het zeebekken werden in het gehele Onder-Krijt mergel- en kalklagen afgezet. In de buurt van St. André-les-Alpes bij het Meer van Castillon bedraagt de totale dikte van die lagen 630 meter, elders meer dan 800 meter.

, , , , , , , ,
Gea

Copyright: GEA/auteur

Stichting Geologische Aktiviteiten

J. Klein. (1988). Stratigrafie van het Onder-Krijt in Zuidoost-Frankrijk. Gea, 21(1), 2–3.