Een onbekende ammoniet uit het Boven-Valanginien (Onder-Krijt) van Zuidoost- Frankrijk

In het Gea-nummer van maart 1988: "Het OnderKrijt van de Provence" is ruim aandacht besteed aan vondsten die rond het Meer van Castillon kunnen worden gedaan. Een rijke zone is daar de verrucosum-zone, genoemd naar de ammoniet Saynoceras verrucosum (d'Orbigny, 1841). Deze ammoniet is gemakkelijk te determineren (Gea 1988, nr. 1, plaat 111-1) en is bovendien van groot belang voor de correlatie van deze zone door Europa heen. Hij is gevonden in het gebied van de vroegere Tethys-zee (Frankrijk, Spanje en Bulgarije), maar ook in Duitsland en Polen. Deze verspreiding is niet toevallig, omdat in die tijd het peil van de zeespiegel tamelijk hoog was en de zeeverbindingen tussen West- en Oost-Europa, maar ook tussen Zuid- en Noord-Europa, vrij open waren. Een stijgend peil van de zeespiegel (transgressie) ging gepaard met een toename van verschillende mariene biotopen en daardoor met een toename van het aantal ammonietengeslachten en -soorten. In de verrucosum-zone, het hoogtepunt van de transgressie, vinden we dan ook een rijke fauna van tegen de 50 verschillende ammonieten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat uit deze zone steeds weer verrassingen opduiken. In het Gea-nummer uit 1988 werd de eerste vondst in Frankrijk gemeld van Saynoceras contestanum Company, 1985 (Gea 1988, nr. 1, plaat III-2); een ammoniet die niet lang daarvoor in Spanje ontdekt was. In 1989 vond ik bij Angles een nog opmerkelijker ammoniet, een die niet op soort gedetermineerd kon worden, maar ook niet op geslacht.