Het geslacht Riccia in Nederland

Inmiddels is de WM over dit onderwerp verschenen. Daar deze elders in dit nummer uitgebreid wordt besproken, is van deze lezing geen samenvatting opgenomen. Wel volgt hier de discussie: Wim Margadant: Is Riccia rhenana wel geldig gepubliceerd? Huub: Oorspronkelijk niet, maar ws. later door Müller wel. Froukje Esscher: Is Riccia een pionier en hoe lang blijft hij staan? Huub: Riccia’s zijn lichtgevoelige, weinig concurrentiekrachtige pioniers met een korte levenscyclus. De Nederlandse soorten kunnen hun levenscyclus binnen enkele weken tot enkele maanden voltooien. Ben Kruijsen: Waarom staan er zo weinig stippen buiten het door jou onderzochte gebied? Huub: De standplaats is oninteressant; greppelwanden, maïsakkers, plantsoenen en parkeerterreinen worden weinig onderzocht. Herman Stieperaere: Als je Riccia’ s bestudeert, moet je coupes maken van vers materiaal. Hoe is dat met gedroogd materiaal? Huub: Dat moet ongeveer 2 uur worden geweekt. Materiaal uit de vorige eeuw was na 24 uur opweken goed te snijden. Pim van der Knaap: Waren alle collecties op naam te brengen? Huub: Soms bleef er twijfel, maar 98% had sporen en was dus op naam te brengen. Wim Margadant: Riccia’ s zijn sterk onderverzameld omdat ze zonder sporen niet te determineren zijn en er worden veel ogenschijnlijk steriele planten aangetroffen. Huub: Bij nader onderzoek zijn ze vrijwel altijd fertiel; de sporangia zijn bij sommige soorten in het veld niet te zien. André Aptroot: Hoe heb je de sporenkleur en de sporengrootte bepaald? Huub: De kleur in water, de grootte in Hoyer; alleen rijpe sporen. Sporen uit de vorige eeuw hebben dezelfde kleur als recente sporen. Theo Arts: In Hoyer krijg je ook een mooie kleur. Huub: Ja, maar in de kleurbeschrijving is alleen water gebruikt.