Ludwigia palustris (L.) Elliot weer in Noord-Brabant gevonden. Geïnspireerd door leuke plantevondsten op de ijsbaan van Schijndel werd op 17 augustus 1983 door de plantenwerkgroep van de KNNV-afdeling Eindhoven een bezoek gebracht aan de Nuenense ijsbaan. Door de zeer droge zomer was het terreintje vrij droog, iets wat waarschijnlijk niet vaak voorkomt. Tussen verschillende andere interessante soorten, zoals Alopecurus aequalis, Echinodorus ranunculoides, Eleocharis palustris subsp. palustris, Hydrocotyle vulgaris, Potamogeton natans, Ranunculus aquatilis subsp. aquatilis, Ranunculus flammula en Scirpus fluitans, vonden wij een ons onbekend kruipend plantje, dat bij determinatie Ludwigia palustris bleek te zijn. Van deze soort werd verspreid over een oppervlakte van 8 m² een redelijk aantal exemplaren gevonden. Volgens E.J. Weeda in de Atlas van de Nederlandse Flora (J. Mennema, A.J. Quené-Boterenbrood & C.L. Plate, Atlas van de Nederlandse Flora 1, 1980, p. 146, Amsterdam) is het waterlepeltje sinds 1950 nog slechts bekend van één vindplaats bij Colmschate. De laatste vondst in de omgeving van Eindhoven is omstreeks 1950 gedaan. De huidige vindplaats is door de grote mate van onbegaanbaarheid vermoedelijk niet eerder bezocht. Een bron van zorg is de toekomst van de ijsbaan, aangezien de gemeente Nuenen deze wenst af te stoten.