In geen enkele zichzelf respecterende bloemenzaak, tuincentrum of zelfs supermarkt ontbreekt tegenwoordig in het assortiment een aantal vaasjes of glazen met Watersla ( Pistia stratiotes L.). Deze van oorsprong tropische waterplant staat weliswaar heel decoratief in zo’n vaasje, maar groeit daar ook binnen de kortste keren uit. Als deze planten vervolgens in sloten of beken worden weggegooid kunnen ze zich daar massaal vermeerderen en zich over grote oppervlakten verspreiden. In deze bijdrage illustreer ik hoe vanuit één bron Watersla zich in één seizoen over een groot gebied kan verspreiden. Op 19 augustus 2001 ontdekte ik in de haven van Meppel (km-hok 208/523) een aantal planten Watersla. Ook in het aangrenzende hok (207/523) dreven enkele planten in het Meppelerdiep. In voorgaande jaren had ik nog nooit Watersla in en om Meppel waargenomen. Ook elders in Drenthe is deze plant nog nooit aangetroffen.¹ Omdat ik nieuwsgierig was naar de herkomst van de planten besloot ik in september en oktober op nader onderzoek uit te gaan.