Eens, al weer een aantal jaren geleden, hadden we ons voorgenomen om op het Franse eiland Corsica nu eindelijk die wandeling vanuit Porto naar Ota af te maken. Al een paar keer waren we vol goede moed aan de tocht begonnen. Het vele moois dat de natuur van het eiland te bieden heeft, konden wij echter maar moeilijk zomaar aan ons voorbij laten gaan. In plaats van door te lopen zaten we regelmatig op de knieën in de distels; dan weer voor de een of andere vreemde orchidee en dan weer voor een fraai gekleurd insect. We vergaten de tijd, én onze afspraak om het mooie dorpje verderop ditmaal echt te bereiken.