Veel mensen kennen vleermuizen wel, maar we weten er tegelijk heel weinig van. Ontmoetingen beperken zich vaak tot tegen de avond rond het huis vliegende dieren, maar de soort wordt niet herkend. Soms zien we ze in een kier in een muur of een opening tussen muur en dak verdwijnen. Geluiden verschillen per soort, maar deze zijn bij de meeste soorten grotendeels te hoog voor het menselijk gehoor. Met een zogenaamde vleermuisdetector kunnen deze geluiden hoorbaar gemaakt worden en van sommige detectiesystemen kunnen de geluiden digitaal worden opgenomen en zichtbaar gemaakt voor verdere analyse. De auteur heeft op zijn tochten naar de Waddeneilanden steeds zijn detector bij zich en van zijn bevindingen wordt in deze bijdrage verslag gedaan.