,,Wat de apliet in het klein vertoont, laat pegmatiet ons in het groot zien, maar in verbeterde editie, n.l. goedgevormde kristallen, vooral van veldspaat, soms ter grootte van een vuist, ja wel eens een halve meter in doorsnede; en glimmerplaten als tafelborden, al komen zulke grovere pegmatieten weinig voor, zodat v/e die onder onze zwerfstenen niet aantreffen. Toch kunnen we mooie verzamelstukken met rechtkantige, volgens de kristalvlakken gespleten orthoklazen of mikroklienen, en met glimmerplaatjes als een muntstukje wel bemachtigen, zeer zelden grotere; zie de foto." Aldus de aanhef van het artikel Pegmatiet in ,,Het Keienboek". Nu is 't wel zonderling, uit het bovenstaande te lezen, „ dat we de resten van grove pegmatieten onder onze erratica niet aantreffen." En om dit te logenstraffen, komt de heer De Molijn met een „groot blok kwarts, wegende niet minder dan 7 ons" aandragen. D.w.z. van inhoud minder dan 1/3 kub. dm.