Alle astronomen waren het er roerend over eens: de Maan moest zeer oud zijn. Nog voor er ooit een landing op de Maan had plaatsgevonden, was men daarvan overtuigd. Het onveranderlijk en oud uitziende krateroppervlak van onze satelliet was er een duidelijk bewijs voor. Nadat astronauten en onbemande ruimtevaartuigen gesteenten van de Maan naar de Aarde hadden gebracht, was het mogelijk hier absolute ouderdomsbepalingen aan te doen. Op die manier kon er eindelijk een antwoord gegeven worden op de vraag hoe oud de Maan nu eigenlijk wel was.