Ons openbaar stenenbezit: collecties in Nederlandse musea

Wie zijn kennis van gesteenten, mineralen en fossielen wil vergroten, wie zijn eigen stukken wil vergelijken of wie alleen maar wil genieten van het schoons dat uit de donkere aarde in het licht is gebracht, zal in een museum met geologische collectie zijn geluk gaan beproeven. Het leek me eens aardig om na te gaan, waar deze collecties zich bevinden en of zij ook voor leken toegankelijk zijn. Het werd een - vooral telefonische - speurtocht door Nederland, waarbij de dames en heren direkteuren, conservatoren en beheerders veel medewerking gaven. Enkelen stelden foto's ter beschikking, die maar een kleine indruk kunnen geven van de veelheid die er voor handen is. Er moet onderscheid gemaakt worden tussen de regionale musea, die, vooral in het oosten en zuiden des lands gelegen, zich voornamelijk hebben toegelegd op wat de streek aan eigen geologische vondsten te bieden heeft, en de universiteits- en hogeschoolcollecties, die meer algemeen en zeer instruktief van aard zijn. Beide groepen hebben hun specifieke aantrekkelijkheden. De regionale musea hebben veelal ook biologische collecties, vaak een bibliotheek met geologische werken. De geologische musea van de universiteiten en TH-Delft hebben deskundigen, die bij determinatie van problematische stukken een behulpzame hand kunnen bieden. Er zijn grote bibliotheken aan de geologische instituten verbonden, die onnoemelijk veel informatie kunnen geven. Vele instanties worden geplaagd door geldgebrek, ruimte en tijd, waardoor hun collecties niet of maar onvolledig kunnen worden tentoongesteld.