Een opvallend verschijnsel bij het meer natuurgetrouw worden van de kaarten van het aardoppervlak, met de omtrekken van de continenten en de oceanen, was o.m. de overeenkomst in vorm van enkele kustlijnen. Daardoor ontstonden gedachten of bepaalde continenten niet één geheel hadden gevormd en of de nu afzonderlijke delen uit elkaar zouden zijn gedreven. Het waren gedachten die in de literatuur dikwijls even snel opkwamen als verdwenen; de gedachten werden door weinig meer dan de overeenkomstige kustlijnen gesteund, en daarmee klonk de idee als een schot in de lucht.

, , , , , , , , , ,
Gea

Copyright: GEA/auteur

Stichting Geologische Aktiviteiten

J.D. de Jong. (1983). Van drijvende continenten naar platentektoniek; Schets van een evolutie in aardwetenschappelijk denken. Gea, 16(4), 109–118.