De Hunsrück bestaat voor een groot deel uit leisteen; een omgezet gesteente. Het oorspronkelijke materiaal voor deze leisteen - voornamelijk klei - werd ongeveer 375 miljoen jaar geleden op een zeebodem afgezet, in een periode van de aardgeschiedenis, die Devoon wordt genoemd. De leisteen in de Hunsrück wordt al eeuwenlang in groeven gewonnen en staat bekend als "Hunsrückschiefer". In de streek tussen de plaatsen Bundenbach en Gemünden worden in de Hunsrückschiefer gefossiliseerde resten van dieren en planten gevonden. Vooral bij de dierlijke fossielen gaat het om talrijke soorten, die bijzonder goed bewaard zijn gebleven. Over het algemeen fossiliseren - als er al van fossilisatie sprake is - alleen organismen met harde skeletdelen; bij de fossielen uit Bundenbach en omgeving zijn ook vaak weke delen bewaard gebleven. Sterker nog: ook organismen zonder skelet, of met alleen losse skeletdelen die normaliter na de dood van het dier snel uiteenvallen, zijn prachtig geconserveerd, zoals kwallen, maar vooral zeesterren en de tere slangsterren. De omstandigheden waaronder deze fossilisatie tot stand kwam moet wel heel bijzonder zijn geweest - en zo uitzonderlijk, dat vele soorten nergens elders in de wereld worden aangetroffen. Door de unieke fossielen is de omgeving van Bundenbach wereldberoemd geworden. We zullen in gedachten eens terug gaan naar de tijden waarin de gesteenten van de Hunsrück ontstonden.

, , , , , , , , , , ,
Gea

Copyright: GEA/auteur

Stichting Geologische Aktiviteiten

J. Stemvers-van Bemmel. (1989). Van zeebodem tot Hunsrück-leisteen: iets over de geologie van de Hunsrück en omgeving. Gea, 22(1), 2–5.