De systematiek van mineralen: IX Organische stoffen

De levende natuur bestaat, materiaalkundig en chemisch beschouwd, voornamelijk uit stoffen met koolstofkoolstof-bindingen. De koolstof-koolstof- (-C-C-) binding staat aan de basis van honderdduizenden biologische, "organische" verbindingen. Een zeer klein aantal daarvan wordt tot de mineralen gerekend. Er zijn mineralogen die dit groepje organische stoffen niet mee willen tellen bij de mineralen. Daarvoor zijn ook wel een aantal redenen te noemen: 1. De -C-C- -binding wijkt af van de bij mineralen gebruikelijke covalente, metaal-, of ionen-binding. De eigenschappen van langere -C-C- -ketens, en van de stoffen die daaruit bestaan, zijn zeer afwijkend van die der mineralen. 2. De organische mineralen zijn van biologische oorsprong en maar gedeeltelijk gevormd door geologische processen. 3. Vele van de organische mineralen zijn mengsels van verbindingen en niet te definiëren als enkelvoudige stof. Barnsteen is een goed voorbeeld van het bovenstaande. Maar hoe dan ook, de meeste handboeken rekenen Barnsteen wel degelijk tot de mineralen. Hintze vermeldde honderden, Dana honderd, de moderne lijst van Fleischer komt niet verder dan zo'n 25 organische mineralen. Het hangt er maar vanaf hoe je de materie beschouwt.