In het algemeen vormen zeolieten een groep van mineralen met weinig kleur en met meestal kleine kristalletjes. Een uitzondering hierop vormen natuurlijk de wèl grote exemplaren uit Poona in India. Deze grote kristalgroepen zijn in veel musea een lust voor het oog. Maar ook de kleine kristalletjes van voornamelijk micromount formaat zijn vaak van uitzonderlijke schoonheid en variatie. Wie eenmaal het nodige weet over zeolieten, hun structuur, ontstaanswijze, voorkomen en toepassingen, zal met andere ogen naar deze mineralen kijken en zal, overigens met enige moeite, vele interessante stukjes kunnen vinden voor zijn of haar verzameling. Over het algemeen weten we wel dat zeolieten kunnen voorkomen in holten en kieren in basalt en andere uitvloeiingsgesteentes zoals bijvoorbeeld in de Eifel (zie bijvoorbeeld de Gea-specials over de Eifel, 1987, nr. 1, en de Laacher See, 1977, nr. 1). Daarnaast kunnen zeolieten voorkomen in aan vulkanisme gerelateerde hydrothermale omzettingen. Tegenoordig is het duidelijk dat zeolieten ook een zeer veel voorkomende groep van authigene (ter plaatse nieuw gevormde) silicaten in sedientaire gesteentes zijn.

, , , , , , ,
Gea

Copyright: GEA/auteur

Stichting Geologische Aktiviteiten

T. Kloprogge. (1997). Zeolieten. deel I: Interessante mineralen, die meer aandacht verdienen. Gea, 30(4), 113–122.