Het gebruik van kunstharsen als bescherming tegen de oxidatie van pyriet

IJzersulfiden zijn niet stabiel onder oxiderende omstandigheden. Handstukken van pyriet worden in musea zwaarbeschadigd door de inwerking van zuurstof en luchtvochtigheid. Het gebruik van gefluorideerde, acryl- en siliconenharsen als bescherming van pyriet is onderzocht in een klimaatkamer en in zure oxiderende oplossingen. De veranderingen van pyriet werden gevolgd met colorimetrische parameters en door het meten van de ijzerconcentratie in etsende oplossingen. Acrylharsen beschermen pyriet slecht als er ultraviolette straling aanwezig is en hebben in het algemeen de neiging om geel te worden. In een vochtige omgeving en in volledig natte omstandigheden isoleren siliconenharsen het mineraal onvoldoende, waardoor water zijn oppervlak kan bereiken en oxideren. Gefluorideerde harsen zijn relatief het best geschikt als beschermende laag door hun goede afscherming en omdat zij volledig doorzichtig zijn zodat de optische eigenschappen van het monster niet gewijzigd worden. Maar geen enkele van de geteste harsen zorgt voor volledige isolatie van de handstukken en daardoor blijft uitwisseling van ionen mogelijk.