Misdaad en goud zijn door de eeuwen heen samengegaan. Goud heeft nu eenmaal die bepaalde uitstraling; het wekt hebzucht op en men denkt vaak even gemakkelijk rijk te worden. Dat is meestal niet het geval. Hoeveel gelukzoekers en avonturiers zijn niet berooid teruggekomen van de goldrushes in Zuid- Afrika, Californië en Australië? Ook in onze tijd vinden vervalsingen, misdaad, moord en fraude vanwege het kostbare gele metaal nog regelmatig plaats. We denken hierbij bijvoorbeeld aan de recente systematische vervalsingen en miljoenenfraude tijdens de exploratie van de Busang goudmijn op het eiland Kalimantan van Indonesië. Wie denkt dat de miljoenenfraude bij de ontdekking van de Busang goudmijn op Kalimantan een uitzondering is heeft het mis. Het is nu alweer vier jaar geleden dat de directeuren van de Canadese junior mijnbouwmaatschappij Bre-X met de noorderzon waren vertrokken, met ettelijke miljoenen op zak. Ze liggen nu waarschijnlijk uit te puffen op een of ander Zuidzee-eiland. Ze hadden indertijd de grootste goudafzetting ter wereld gevonden,met een veronderstelde waarde van 30 miljard US $. Gerenommeerde mijnbouw-maatschappijen, zoals Placer Dome en Barricks, waren geinteresseerd en wilden zich inkopen om een investering van een paar miljard dollar voor de ontginning te doen. Maar het bleek allemaal onwaar en er zijn mensen bij vermoord. Het verhaal is bekend en het was niet alleen goud wat er blonk. Ik ben van beroep exploratie-geoloog en voerde in 1997 een evaluatie uit van enkele goudclaims en exploratieconcessies, gelegen in de goudvelden van het Victoria Meer in Tanzania. Bij twee van de drie claims bleek iets goed fout te zijn.

, , , ,
Gea

Copyright: GEA/auteur

Stichting Geologische Aktiviteiten

L.A. Stephan. (2001). Het is niet alles goud wat er blinkt. Gea, 34(4), 22–24.