Trilobietenvervalsingen

Het vervalsen van fossielen is niet alleen een verschijnsel van de laatste tijd. Het kwam enkele eeuwen geleden al voor. Beroemd is het geval met de zogenaamde Lügensteine. In 1726 gaf J . B . Beringer, een hoogleraar aan de geneeskundige faculteit in Würzburg, zijn beroemde boek Lithographiae wirceburgensis uit, waarin hij 200 'versteningen' afbeeldde. Deze versteningen waren echter geen echte fossielen. Studenten van Beringer wilden hem voor de gek houden en hadden in de zachte kalksteen fossielen nagemaakt en op een plek begraven waar de hoogleraar fossielen verzamelde. Toen het boek verscheen kwam het bedrog aan het licht. Nu, 278 jaar later, komt het vervalsen van fossielen nog steeds voor en aangezien hier een commercieel belang bij is, zal dat ook wel z o blijven. Wel is het van belang (potentiële) kopers hierop te wijzen en hen een handreiking te geven waar ze op moeten letten als ze over (willen) gaan tot aankoop van een fossiel. Dit artikel probeert op fotografische wijze en aan de hand van gradaties van vervalsingen bij trilobieten tips te geven aan de (potentiële) koper dan wel de puur geïnteresseerde in trilobieten. Het komt immers nogal eens voor dat nieuwe soorten inderdaad letterlijk nieuwe, Holocene, soorten zijn en dat terwijl de trilobieten z o ' n 246 miljoen jaar geleden, aan het eind van de Permperiode, wereldwijd uitstierven na ongeveer tweemaal zo lang geleefd te hebben als de dinosauriërs.