De laatste paar maanden is de wereld opgeschrokken door een aantal destructieve aardbevingen die ons doen beseffen dat veilig geachte bouwwerken als kaartenhuizen kunnen instorten en dat beschavingen tijdelijk volledig lamgelegd kunnen worden. Wie de wetenschappelijke beschouwingen en reportages op bijvoorbeeld CNN heeft gezien, weet dat er op de wereld een zeer dicht netwerk van seismische meetstations is, dat de exacte locatie van epicentra kan bepalen. Bij de recente aardbeving in Chili (februari 2010) bleken de epicentra van de hoofd- en naschokken op het breukvlak te liggen van de subducerende Nazca-plaat en de bovenliggende Zuid-Amerikaanse plaat. De relatie tussen oorzaak en gevolg is in dit geval helder. De relatie tussen de kracht van de beving en de gevolgen aan het aardoppervlak is veel moeilijker te bepalen en is al meer dan 100 jaar onderwerp van onderzoek. Meer kennis hierover zou ons in staat stellen de grootte van oudere aardbevingen te schatten op basis van de aangerichte schade en zodoende uitspraken te doen over potentieel toekomstig aardbevingsgevaar.

, , , , ,
Gea

Copyright: GEA/auteur

Stichting Geologische Aktiviteiten

J. H. ten Veen. (2010). Archeoseismologie – reconstructie van historische aardbevingen. Gea, 43(2), 44–48.