Brandehaag, 10 mei

Door de grote afstanden die de deelnemers deze dag moesten afleggen om weer thuis te komen werd besloten de excursies klein te houden en bovendien te splitsen. Eén groep ging naar de Brandehaag, een andere naar het Brackvenn. De Brandehaag is een zeer gevarieerd bos met o.a. beuk, eik en esdoorn gelegen in het dal van de Helle, even stroomafwaarts van de Grand Bongard. Door zijn ligging in het vrij steile beekdal en de vele plaatsen met kwelwater wordt het bos geheel aan zijn lot overgelaten. Ook hier maakt de zeer hoge vochtigheidsgraad van de lucht een rijke begroeiing van rotsen en boomstammen met mossen mogelijk. Op boomstammen, voornamelijk beuken, werden gevonden Dicranum fuscescens, Blepharostoma trichophyllum, Cephalozia media en Jamesoniella autumnalis. De rotsen, hoofdzakelijk silicaat gesteenten, waren begroeid met o.a. Dicranodontium denudatum, Dicranum fuscescens fo. falcifolium, Isopterygium seligeri (een zeldzame vondst!) en Sphenolobus minutus.