Geachte lezers, wat valt er eigenlijk te vertellen over de jaren tachtig? De jaren tachtig, economisch gebeurde er weinig tot niets. Hoge werkloosheid en premier Lubbers die ‘beloofde’ af te treden als het aantal werklozen boven de 1 miljoen zou komen; hij wist dit alleen te voorkomen door statistische trucs toe te passen. Op andere gebieden gebeurde helaas wel veel. Als al wat oudere vogelaar van de Vogelwerkgroep Haarlem had ik het soms wel moeilijk met alle veranderingen. Al jaren inventariseerde ik elk jaar een ander gebiedje in ons mooie duingebied met als doel uiteindelijk als Vogelwerkgroep het hele duingebied in een aantal jaar gekarteerd te hebben. We karteerden onze roodstaartjes en Sprinkhaanrietzangers volgens de door onze oprichters ontwikkelde en goed werkende ‘methode Bloem’. Dit was een leuke en ook ‘gezellige’ methode waar we met zonnetjes de broedvogels op de kaarten intekenden. In 1984 zocht de vrij nieuwe landelijke organisatie SOVON na haar ‘wintervogelatlasproject’ een reden om voort te bestaan en kwam met de karteringsmethode BMP. Plotseling ging de hele Vogelwerkgroep over op deze methode want ze wilden zo nodig meedoen met landelijke onderzoeken. Dit betekende dat ik niet meer fijn elk jaar een nieuw gebiedje kon ‘ontdekken’ maar dat ik geacht werd jaren achter elkaar hetzelfde gebied te inventariseren, terwijl ik al na een jaar wist wat er zat. Ook moesten we met een veldkaart het veld in en dat thuis nog uren uitwerken in plaats van het handige mapje met soortkaarten waardoor we aan het eind van het seizoen alleen nog maar het aantal broedpaar per soort hoefden te bepalen.