In de nota Nationale Parken wordt het duingebied van Zuid-Kennemerland (het gebied tussen Zandvoort en IJmuiden) genoemd als Nationaal Park; tegelijkertijd worden echter door de provincie, met name G.S., plannen uiteengebroed tot grootscheepse infiltratie. Infiltratie zal een onaanvaardbare aantasting inhouden, van dit laatste aaneengesloten, kalkrijke duingebied; flora en fauna zullen gevoelige verliezen lijden, en ook landschappelijk, zal het gebied er sterk op achteruitgaan; een op z’n minst onlogisch beleid voor een Nationaal Park. De Werkgroep Duinbehoud Zuid-Kennemerland heeft onlangs in een rapport de gehele problematiek op een rij gezet. Daarin zijn allereerst de waarden van het gebied, nu en in de toekomst, geinventariseerd; daarnaast de gevolgen van uitvoering van de nu bekende infiltratieplannen nagegaan. De eventuele noodzaak van deze plannen wordt onderzocht, en er wordt nagegaan en uiteengezet, welke alternatieven er zijn. Tenslotte wordt ook uiteengezet hoe de besluitvorming er tot nu toe uitziet; het blijkt een ondoorzichtig en daardoor ondemocratisch plaatje te zijn. Het gehele rapport is goed onderbouwd met inventarisaties van flora en fauna, cijferwerk m.b.t. waterverbruik en – kwaliteit en argumenten en aanwijzingen voor een verstandig (dus milieu-bewust) beleid inzake drinkwatervoorziening en – gebruik. Wie het leest, beseft weer eens dat het tij nog steeds niet gekeerd is en dat unieke natuurgebieden zoals deze ook nu nog steeds niet veilig zijn. Bij de besluitvorming omtrent de voorgenomen infiltraties willen G.S. nog steeds een milieu-effectenrapportage, een eerste vereiste wil van een geloofwaardig beleid sprake zijn, gezien de prachtige passages in diverse verkiezingsprogramma’s.