De internationale natuurbeschermingsorganisatie I.U.C.N. begon in de jaren zeventig met de publicatie van soortenlijsten van in hun voortbestaan bedreigde organismen, de zogenaamde ‘Red Data Books’. Voor planten dateert de meest recente lijst voor Europa uit 1983.¹ Naast lijsten voor in Europa bedreigde soorten werden in België², Groot-Brittannië³ en Duitsland 4 ook nationale Rode Lijsten samengesteld. De huidige publicatie is bedoeld als een voorlopige eerste Rode Lijst van in Nederland bedreigde (vaat-)planten. Nationale Rode Lijsten ontlenen hun waarde voor toepassingen op het terrein van natuurbeheer, -beleid en -bescherming uitsluitend aan de mate van betrouwbaarheid van de achterliggende gegevens. Hun betekenis is des te groter, naarmate onder deskundigen een grotere eensgezindheid over de inhoud van de Rode Lijst bestaat. De publicatie van de thans gepresenteerde Rode Lijst heeft dan ook vooral tot doel om allen die deskundig zijn op het gebied van de Nederlandse flora in de gelegenheid te stellen de Lijst op zijn merites te beoordelen. Het is de wens van de samenstellers dat deze Lijst in discussie komt, zodat eind 1990 of begin 1991 tot het maken van een tweede versie van de Rode Lijst kan worden overgegaan.