Eigenlijk ben ik een gelukkig mens. Niet dat ik een Ferrari tot mijn beschikking heb of andere jet-set zaken, nee het is meer de plaats waar ik woon en de vogels die zich ongevraagd aandienen. Mijn huis staat op een lapje grond in de buurt van Eext, waar de Hondsrug overgaat in het Hunzedal. De akkers zijn doorregen met bosjes en wallen en aan het einde van het zandpad begint een uitloper van de boswachterij Anloo. In die uitloper heeft een aantal jaren geleden regelmatig een Boomvalk gezeten. De laatste jaren doet een Havik er pogingen om tot broeden te komen. Dat lukt soms wel, soms niet. In 1995 was het stelletje er wel, maar zonder succes. Het is ook de plaats waar in 1988 een paartje Rode Wouw regelmatig gezien werd tijdens een vruchteloze broedpoging. Schuin voor mijn huis, op zo’n 200 m lukt het een buizerdstelletje al jaren wél om een broedsel groot te brengen. Hetzelfde geldt voor een stelletje schuin achter mijn huis op 300 m afstand.