Bespiegelingen van een penningmeester

Eind 2003 attendeerde vogelmaat Kees mij er op dat Rob Bijlsma de financiële- en ledenadministratie onder zijn hoede had genomen en er weer vanaf wilde. Dat was net iets voor mij, volgens Kees; ik was wel "administratief onderlegd". Dat kan Kees gemakkelijk zeggen, want hij laat de administratie van ons inventarisatiegebied graag aan mij over, al meer dan 20 jaar trouwens, maar dat terzijde. Rob wilde inderdaad van de administratie af en op mijn vraag waarom hij het eigenlijk deed was het cryptische antwoord: “iemand moet het toch doen”. Nu kun je een heleboel goede dingen aan Rob toeschrijven, maar een ledenadministratie en al helemaal een financiële administratie... Als “antimonetarist” is hij daar niet geschikt voor: het kost hem ook teveel tijd. Tijd die hij liever aan onderzoek, artikelen en literatuur besteedt. In eerste instantie heb ik alleen de ledenadministratie overgenomen. Aan de slag met een MS-Excel bestand voor het jaar 2004 met 1932 leden. Die hebben allemaal een acceptgiro gekregen. Vervolgens werd aan 706 leden een betalingsherinnering gestuurd en uiteindelijk bleken er 284 wanbetalers te zijn, ofwel 14.7% ontving trouw de Takkelingen van de WRN zonder ervoor te betalen. Een grote opschoning was het gevolg. Voor het jaar 2005 waren de verwachtingen hoog gespannen. Een bijgewerkt ledenbestand, in de laatste Takkeling van 2004 een oproep van Rob om graag voor het einde van het jaar te betalen omdat we een schatting moeten maken voor het te drukken aantal Takkelingen voor februari 2005, kortom een makkie. Het resultaat... 195 betalingsherinneringen gingen de deur uit en 42 leden besloten toch maar niet te betalen. Voor 2006 was alles weer keurig geregeld: een oproep van Rob in de Takkeling 2005(3) en een brief bij de acceptgiro waarin duidelijk gevraagd werd om op tijd te betalen.