Avifauna binnen een maand weer terug in de Hasbruch (en ik ook). Doordat nu al het blad aan de bomen ontloken is, krijgt het bos nog meer oerwoud-allure. Vanuit een vrijwel geheel gesloten kronendak dalen de vogelgeluiden neer. Door het dichte lover is het moeilijk de zangvogels ook te zien te krijgen. Veel bonte spechten zagen we wel. Ze bleken allen van de Grote soort; een maand eerder zagen we vrijwel uitsluitend Middelsten en daarvoor hoefden we niet eens de blokhut uit. Deze hut bleek ook nu weer een goede waarnemingspost, o.a. een Grote Gele Kwikstaart op het dak, en drie Buizerden en een Wespendief die het boven de hut op de thermiek hogerop zochten. Al eerder werd een baltsende Wespendief waargenomen. Op de plek waar een eeuwenoude eik is ingestort ontstaat een gat in het kronendak. Door zo’n gat kregen we even een blik van een baltsende Wespendief. Prachtig, de vogel zorgde zelf voor het applaus. De Grijskopspecht liet zich, na lang aandringen van Bart Veenstra, wederom onze excursieleider, toch nog horen. In april was deze specht alleen, nu nog...