Het is 7 november 2001, 13:00 uur, en lunchpauze. Buiten is het bladstil. De roerloze roodbebeste cotoneasterstruik voor ons raam buigt even door als er een Merelvrouwtje op neerstrijkt. Eén bes, twee, ....., vijf; ....tellend van achter ons raam komen we al gauw op vijftien bessen totdat het vrouwtje maar eens twee minuutjes rust neemt. Om daarna tien centimeter opschuivend naar nieuwe bessen verder te gaan met haar hap-slik maaltijd: 16, ...., 26, 27 bessen naar binnen gewerkt en dan vliegt ze in alle rust naar een vlierstruik. Goed voor haar digestie van wat voor haar een doodnormale tienminutenlunch lijkt op een mooie herfstdag in november.