Een paar puntjes, een paar stellingen over de drie mogelijke manieren van libellen bestuderen: vangend plus dodend, vangend plus weer vrijlatend, nooit vangend. Zelf kies ik altijd voor laatstgenoemde mogelijkheid, bijvoorbeeld vanuit 'ALS er ethische argumenten meespelen dan zijn die altijd in het voordeel van nooit-vangen'. Bovendien vindt ik houdbaar: 'uiteindelijk is de enige drijfveer bij natuuronderzoek jouw eigen nieuwsgierigheid (of zelfs; jouw eigen baan)'. Of omgekeerd gesteld: 'elk natuuronderzoek dat ook echt in het belang van de natuur is, kan op niet-destructieve wijze gedaan worden'. Daaruit volgt voor mijn manier van in de natuur rondlopen: 'ik wil alleen dét weten, wat op niet-destructieve wijze geweten kan worden'. Wat meer kijkend naar hoe de discussie over dit soort punten verloopt kom ik tot; 'alle argumenten pro vangend onderzoeken kunnen uitsluitend in je opkomen als je al van WILLEN vangen uitgaat (vergelijk argumenten pro autogebruik)'. Dat leid ik af uit iets algemeners: 'argumenten pro het een of ander hebben slechts beperkte geldigheid: ze hoeven niet geldig te zijn binnen de kaders waarbinnen de mensen van de andere kant denken'. Dit geeft weinig hoop voor de mogelijkheid tot overtuigen van anderen! En erger nog, wat ook geldt is: 'IEDER argument pro het een of ander valt vanuit een ander denkkader te ontzenuwen'.