Neemt het aantal Kuifaalscholvers Strictocarbo aristotelis ’s winters in Nederland toe?

In de herfst van 1998 werden op Texel twee dode Kuifaalscholvers Strictocarbo aristotelis gevonden. In maart 1997 werd op Texel ook al een Kuifaalscholver aangetroffen en deze vondsten volgden op liefst drie meldingen van dode Kuifaalscholvers op onze kust in 1996 (Ameland, Den Helder, Neeltje Jans). Het archief van het Nederlands Stookolieslachtofferonderzoek bevat in totaal 15 meldingen van Kuifaalscholvers sinds 1965 (Fig. 1), waarvan twee in de jaren zeventig, drie in de jaren tachtig en tien in de jaren negentig. Ofschoon het mogelijk is dat de vaardigheid en kennis van de waarnemers wat betreft het onderscheiden van Aalscholvers Phalacrocorax carbo en Kuifaalscholvers in de loop der jaren is toegenomen, dringt de vraag zich op of de Kuifaalscholver als wintergast is toegenomen in onze wateren. Het archief van de werkgroep CvZ van de NZG geeft wat dit betreft geen uitsluitsel. Over de jaren 1972-93, de enige gegevens die in gecomputeriseerde vorm operationeel zijn, is geen duidelijke trend waarneembaar (Fig. 2). Eigen veldwaarnemingen suggereren dat tegenwoordig gemakkelijker Kuifaalscholvers kunnen worden gevonden, maar de herinnering is wellicht gekleurd. Feit is dat zich de laatste jaren enkele groepjes Kuifaalscholvers hebben opgehouden op het havenhoofd van de TESO haven van Den Helder (vier exemplaren tegelijk) en in de NIOZ haven op Texel (twee stuks).