Als in dit land een dier- of plantensoort op het randje van uitsterven staat, krijgen al snel de boeren de schuld in de schoenen geschoven. De achteruitgang komt steevast door'de intensivering van de landbouw'bezigen de natuurliefhebbers dan doorgaans als een soort mantra. Wat er precies achter die bezweringsformule schuilgaat, welke oorzaak wat voor gevolg heeft, dat staat er veelal niet bij vermeld. Gaat het om waterpeil dat met decimeters naar beneden gaat, om meer kilogrammen bestrijdingsmiddel per ha, om weken vervroeging van de eerste maaidatum of hebben we hier vooral te maken met het gevoel dat de oorzaak wel de agrarische bedrijvigheid zal zijn? Agrariërs die met dergelijke beschuldigingen worden geconfronteerd, kunnen daarvan danig verhit raken. En die geprikkeldheid is te begrijpen, vooral als het diegenen betreft die zich juist op allerlei manieren inspannen voor onze leefomgeving. Niet alleen op hun eigen bedrijf, maar ook daarbuiten.