Landslakken tot spijze

Op de Spaansche markten, het overvloedigst op die van Murcia en Valencia, ziet men eene waar, die in Noord-Duitschland hoogst zeldzaam is, in de grootste hoeveelheid en verscheidenheid ter verkoop aangeboden: slakken namelijk (caracoles). In Noord-Duitschland eet men slechts ééne soort, de groote wijngaardslak: Helix Pomatia ¹). In Spanje heeft Rossmässler 2), aan wien wij dit berigt ontleenen, 14 soorten van landslakken, alle van het geslacht onzer gewone huisjesslak (Helix), in onbegrijpelijke hoeveelheid overal te koop zien aanbieden en tot spijze verbruiken. Het zijn die soorten, welke bij de natuurkundigen bekend zijn als 1) Helix alonensis F. en 2) H. camperino Ezq. — van alle de meest gezochte en als serranos, bergslakken, dikwijls duur betaald; — voorts 3) H. adspersa M., 4) H. lactea M., 5) H. punctata M., 6) H. pisana M., 7) H. variabilis M., 8) Arigonis Rossm., 9) H. vermiculata M., 10) H. splendida Dr., 11) H. Terverii Mich. , 12) H. hispanica Partsch, 13) H. loxana Rossm. en 14) H. carthaginiensis Rossm. — Van deze wordt, zoover mij bekend is, alleen H. adspersa ook in Nederland in het wild aangetroffen. Men stooft in Spanje deze slakken, vooral de straksgenoemde bergslakken, met het slakkenhuis in geurig vleeschnat en slurpt bij het eten het gansche dier met zijn mond uit het huisje uit.