In het Ilsingmeer in Lifland komt een eiland voor, dat periodisch verschijnt en weder verdwijnt. De reden daarvan is de volgende. De bodem van het Ilsingmeer is een oud veen. Daarin ontstaat gedurende het warme jaargetijde eene buitengewoon sterke ontwikkeling van ligt koolwaterstofgas, en dien ten gevolge rijst de bodem als half opene blaas opwaarts boven de wateroppervlakte. In warme en lang aanhoudende zomers bedekt zich het aldus gevormde eiland zelfs met gras en waterplanten. Zoodra echter als het koud wordt en de eerste nachtvorsten beginnen, houdt de gasontwikkeling allengs op, de groote blaas wordt zwaar, valt zamen en het eiland daalt weder naar den bodem des meers, om daar, zooals men in die omstreek zegt, zijn winterslaap te houden. (N. Jahrb. f. Miner. etc., 1864, p. 110, uit Lebensbilder aus Rusland von einem alten Veteranen, Riga, 1863).