Ijs in sterk verhitte ruimten

In het Wetenschappelijk bijblad bij afl. 2. 1881 van dit tijdschrift zijn onder het opschrift “IJs bij temperaturen boven 0°”, de uitkomsten vermeld van proeven van THOS. CARNELLEY te Sheffield, die hem leidden tot de stelling dat, om een vast lichaam in eene vloeistof te doen veranderen, de druk boven een zeker bedrag moet zijn, dat men den kritischen druk der stof kan noemen. Zoo moet voor ijs de druk grooter zijn dan 4,6 m.m. kwikzilver, het maximum van spanning van waterdamp bij 0º; houdt men den druk beneden dit bedrag, dan zal het ijs wel bij verwarming sublimeeren, doch niet smelten. Hij heeft ijs verkregen in vaten, die zoo heet waren, dat men ze, zonder zich te branden, niet met de hand kon aanraken, en het ijs langen tijd gehouden op temperaturen ver boven het kookpunt van water gelegen. Geen wonder dat die korte mededeeling van CARNELLEY, oorspronkelijk geplaatst in het tijdschrift Nature, 9 Sept. 1880, de aandacht trok en dat met belangstelling eene nadere beschrijving van de inrichting dezer belangwekkende proeven werd verwacht. Aan dien wensch is in den Chem. News 42, pg. 313 voldaan, waarin, blijkens het referaat in afl. 19, 1881 van de Berichte der D. ch. Gesellschaft, de proeven