In verscheidene engelsche zeesteden (Portsmouth, Southsea, Yarmouth enz.) gebruikt men zeewater tot het besproeien van straten en wegen. Volgens den ingenieur BOULMOIS te Portsmouth vormt het zeewater een soort van korst over de macadam-wegen, die er veel sterkte aan verleent. Bij besproeien met zeewater blijft de grond driemaal langer nat als bij die met zoet water, van wege de hygroscopische zouten in het eerste. Het zeewater heeft niet meer reuk dan het zoete water; de vegetatie lijdt er niet onder; en het geeft geen bezinksel in de riolen. — De heer J.W. COCKENELL is tot dezelfde uitkomsten geraakt, en prof. VALLIN te Parijs stelt in de Revue d’hygiène voor, te Parijs op nieuw het besproeien met oplossingen van hygroscopische zouten , vooral van chloorkalk te beproeven , welke besproeiingen te Glasgow, Rouen en elders zoo goed gelukt zijn (Revue scientifique, 8 Oct. 1887, pag. 478).