»Op twee planeten” — zoo is de titel van een roman, in den voorzomer van 1899 bij H. D. TJEENK & ZOON verschenen, van een roman, die alles wat JULES VERNE schreef in de schaduw stelt. Bepaalde toch VERNE er zich toe, aan zijne fantazie vrije vlucht te geven, waar er op aan kwam als technisch uitvoerbaar voortestellen, wat niet in lijnrechten strijd was met bekende natuurwetten, die van KURD LASSWITZ — zoo heet de schrijver van den oorspronkelijk Duitschen roman — stijgt hooger. Hij toch fantazeert ontdekkingen, die liggen op de lijn, waar langs zich de natuurwetenschap beweegt en deze kinderen van zijn voorstellingsvermogen brengt hij in toepassing; en hij doet dat niet hier op aarde, hij doet het elders. Uitgaande toch van het algemeen als juist erkende standpunt, dat de planeet Mars van veel oudere formatie is dan de aarde — volgens hem schrijft men daar thans 311771 — maakt hij al die eeuwen dienstbaar aan de verstandelijke, zedelijke, aesthetische en sociale ontwikkeling der Marsbewoners, die, overigens vrij wel van gelijke bewegingen als wij, ons daardoor in al die opzichten ver vooruit zijn.