In`t hart van Kennemerland

Ook de oudtijds zoo landelijke en vruchtbare duinvlakte de Breesaap is sedert het graven van het kanaal en de opkomst van IJmuiden geheel van natuur veranderd. Nog zijn er zonnige laantjes en beschaduwde duinwegen met breed uitgestoelde eiken, maar de vochtige grasgronden, waar ik vroeger de Triodia decumbens en andere zeldzame planten vond, zijn meer en meer verdwenen en uitgedroogd, omdat het diepe kanaal al het water tot zich trekt. Op enkele lage plaatsen vond ik in de laatste jaren nog de violette Orchis maculata en latifolia en de witte Parnassia. Tegenwoordig is in den voorzomer de zandige grond tusschen de eiken overal bedekt met lichtblauwe hondsviooltjes. Aan den voet der hooge groene duinen van Wijk-aan-Zee ligt thans een kolossaal badhuis, waar vele vermoeide en overwerkte Europeanen voor een wijl weer normaal trachten te worden; maar tusschen de nederige oude huisjes langs de smalle zandpaden groeien nog altijd de poperkers (Lepidium latifolium) met haar bijtend scherp smakende bladen en de boksdoorn ( Lycium barbarum) , de roodbloeiende stekelige klimplant onzer zeedorpen.