De tuinen van Funchal Botanische herinneringen aan het eiland Madeira

Van Quinta d’Achada wandelen wg naar Quinta da Maravillas, een Portugeesche naam, die hetzelfde zegt als de woorden marvel en merveille. Aan den ingang van den tuin houdt een prachtige Nettle-tree, Cellis occidentalis , wacht. Door een berceau van Bougainvillaea naderen wij het oude huis, verscholen tusschen hoog geboomte. Met genoegen denk ik terug aan deze gastvrije woning. Hoe vaak heb ik daar deel genomen aan gezelligen kout over tal van onderwerpen, die thans, nu ik weer in het hollandsche schuitje meevaar, verder van mij afliggen dan in zulken korten tijdsafstand mogelijk schijnt. De groote aantrekkelijkheid van Quinta da Maravillas is het terras, dat een verrukkelijk uitzicht op de stad Funchal geeft, een uitzicht aan de zeezijde eindigend in het wisselend panorama eener vrij druk bezochte reede, dat links gesloten wordt door de massieve rotsen van Brazen Head, rechts door de verre in zee vooruitspringende Loo Rock of Ilheo, en dat aan den gezichteinder het wazig beeld der Insulae Desertae toont. Tallooze kleine visschersbooten dobberen op de blauwe golven; nu en dan nadert een stoomschip de reede of aanvaardt een vertrekkende mailboot langzaam en statig de reis naar Europa, Afrika of Amerika. Aan de landzijde gaat het tooneel der stad allengs over in het amphitheater der bergen, eerst zacht glooiend, met den wijnstok begroeid, dan steil zich verheffend tot 4000 voet hooge diepgevoorde rotsen met besneeuwde kruinen. Achter Funchal staat ter halver hoogte dier bergen de kerk Nossa Senhora do Monte, tot. op grooten afstand tusschen het groen zichtbaar ¹; het is de schutskerk der Funchalsche visschers, gelijk de beroemde Notre Dame de la Garde het der Marseillanen is.