Het genoemde metaal is eerst in den loop der 18de eeuw in Europa bekend geworden, vooral door een verhandeling van SCHEFFER, muntmeester te Stokholm, in 1752 door de Zweedsche Academie uitgegeven. Dit opstel, het eerste waarin de eigenschappen eenigszins nauwkeurig worden beschreven en het platina een edel metaal wordt genoemd, heeft tot titel: »over het witte goud of zevende metaal, in Spanje platina del Pinto genoemd.”¹ Pinto is de naam der Zuid-Amerikaansche rivier in wier goudhoudend zand het nieuwe metaal ’t eerst door de Spanjaarden werd opgemerkt en platina is verkleinwoord van plata (zilver), waarop het geleek, doch waarvan het in hun oog de minderwaardige was. Want veel harder dan dit en daarbij onsmeltbaar in hunne ovens, konden zij het niet bewerken, zoodat men er niets van had dan last bij het afzonderen van ’t goud.