Mark Renz heeft al meerdere boeken over fossielen en prehistorische beesten geschreven voor een breed publiek. Zelf heb ik het boek ‘Megalodon, hunting the hunter’ op de plank staan. De vele foto’s en onze plannen om Floridanogeensaante doen speelden een belangrijke rol bij de aanschaf. Hetzelfde boek staat ook bij veel andere haaientandenverzamelaars en geïnteresseerden in Nederland op de plank. Toen ik dan ook zag dat Mark een boek had geschreven over de restanten van fossiele haaien uit Peru was mijn belangstelling gewekt. Daar zijn mooie en bijzondere vondsten gedaan. Dit boek had volgens de aankondigingen wel een andere vorm, namelijk meer de vorm van een reisverslag. Het doel van de reis van Mark; geen lossen tanden of wervels vinden maar een geheel of gedeeltelijk skelet. Vanwege de vorm was de aanschaf van het boek een beetje een gok. Inmiddels heb ik het boek gelezen. Een regenachtige middag was daarvoor voldoende. Het laat me achter met een beetje dubbel gevoel. Ook dit boek is inderdaad weer geschikt voor een breed publiek. ‘Moeilijke’ termen zijn vermeden met uitzondering in het deel over de afstamming van de ‘grote witte haai’ en Megalodon, maar daar wordt iedere term gevolgd door een uitleg tussen haakjes. Dit is dan ook gelijk het meest ‘zware’ onderwerp in het boek. Overigens is bij het beschrijven van het onderwerp afstamming ervoor gekozen enkele ingewijden aan het woord te laten. Dat dan deskundigen uit de wetenschappelijke wereld worden gevraagd om hun mening is niet onverwacht, een verrassende keuze is wel Steve Alter, een handelaar in haaientanden. De reden: hij ziet meer tanden door zijn handen gaan dan sommige wetenschappers.