Het eerste internationaal symposium over vuursteen, dat in 1969 te Maastricht werd gehouden, vestigde internationaal opnieuw de aandacht op een delfstof die de mens als eerste ging gebruiken voor het vervaardigen van werktuigen. Tevens kreeg de opgraving van de prehistorische vuursteenmijnen in het Savelsbos bij Ryckholt de nodige aandacht. Dit leidde in een aantal landen tot een hernieuwde studie betreffende vuursteen met aanknopingspunten in diverse richtingen. Welke ontwikkelingen zich op dit gebied hebben voorgedaan, is duidelijk geworden op het tweede internationaal symposium over vuursteen, dat weer in Maastricht plaats vond, van 8-11 mei 1975. Een groot aantal inleiders uit verschillende landen en van diverse disciplines gaven een beeld van de laatste onderzoeken, de nieuwste methoden en duidelijk bleek dat de internationale samenwerking op het gebied van vuursteen was toegenomen, hetgeen door het symposium nog werd versterkt. Het tweede symposium, waarover wij in deze uitgave verslag uitbrengen, mag als zeer geslaagd worden genoemd. Het peil van de inleidingen stond op een hoog niveau, meer dan honderd deelnemers vormden het gehoor, de organisatie was goed, de beide tentoonstellingen pasten zeer wel in het geheel en de twee excursies leverden, behalve een prettige afwisseling, voor velen een aantal fraaie vondsten op. Zonder de hulp van velen zou het niet mogelijk zijn geweest een dergelijk evenement te organiseren. Een woord van dank aan alle personen en instanties die hun steen of steentje hebben bijgedragen is hier zeker op zijn plaats.