Vlak bij Amsterdam, aan de oostkant, ligt een paradijsje. Toch is het een van de meest vervuilde gebieden van Nederland: het was vroeger een stortplaats voor huis-, bouw- en chemisch afval. Al meer dan tien jaar is het gebied, aan weerszijden van de Diemerzeedijk, afgesloten voor het publiek, in afwachting van de sanering. Er heeft zich een uniek natuurgebied ontwikkeld, waar de mens niet ingrijpt. Als liefhebber van de natuur maak ik regelmatig wandelingen en fietstochten rond mijn woonplaats Amsterdam. Twee jaar geleden werd ik opmerkzaam gemaakt op het bestaan van een natuurgebied langs de Diemerzeedijk. Na een eerste bezoek volgden er nog vele, want het terrein is erg afwisselend en rijk aan vogels en zoogdieren. Aan de noordoostkant ligt een brede strook, langs de oever van het IJsselmeer, met rietvelden, ruigte-vegetaties en wilgebossen. Havik en sperwer proberen er regelmatig een vogeltje te verschalken. Aan de zuidwestkant is het terrein smaller, het Amsterdam-Rijn-kanaal vormt hier een scherpe begrenzing. De hoge, met tropisch hardhout beschoeide oever van het kanaal is een onneembare hindernis voor dieren die proberen over te steken. Heel wat reeën vinden hier de dood, op zoek naar nieuwe leefgebieden.