De waterspitsmuis is een soort die sterk tot de verbeelding spreekt: weinig gevangen, slechts zelden gezien en een indicator voor een uitmuntende waterkwaliteit. Zijn voorkomen in Nederland is redelijk bekend: hij is in waterrijke moerasgebieden en langs beken in vrijwel het gehele land te vinden. Ondanks de ruime verspreiding gaan zoogdierkundigen er van uit dat de soort zeldzaam is en in de afgelopen decennia sterk in aantal en verspreiding is afgenomen. Watervervuiling en het verdwijnen van onverharde oevers zouden de waterspitsmuis geen goed gedaan hebben. Maar klopt deze veronderstelling eigenlijk wel? Onderzoek van braakballen geeft daar een verrassend antwoord op!