Een ieder die wel eens in Bretagne schelpjes verzameld heeft, en wie van ons heeft dat niet, kent Rissoa parva (Da Costa, 1778). Een zo’n 4 mm groot horentje, dat in grote aantallen litoraal en sublitoraal voorkomt langs de Europese Atlantische kusten en dat gemakkelijk herkenbaar is aan de kleurtekening bij de mondrand. In elk schelpenboek wordt deze genoemd en diverse publicaties werden hieraan gewijd.