Op een schilderij van Melchior d’Hondecoeter uit circa 1680 staat prominent een Nijlgans in beeld. Dit schilderij (“Het drijvend veertje”) hangt in het Rijksmuseum in Amsterdam. Afgebeeld zijn watervogels die toen in Nederland in parken van buitenplaatsen werden gehouden. Dit schilderij is een van de oudste meldingen over het voorkomen van de Nijlgans in Nederland. In die tijd waren er nog geen vrij levende populaties in NW-Europa. Al in het begin van de negentiende eeuw waren er vrij levende Nijlganzen in Engeland (Sutherland & Allport 1991). In Nederland waren er pas aan het eind van de jaren zestig van de vorige eeuw voor het eerst spontane vestigingen (Teixeira 1979). In het kader van een in 2009 gestart broedbiologisch onderzoek naar deze soort worden in de stad Groningen sedert 2010 Nijlganzen gekleurringd. In deze bijdrage wordt verslag gedaan van de connecties van deze vogels met Fryslân.